In Nederland is het verplicht een overledene in een omhulsel te begraven of cremeren. Meestal kiezen nabestaanden voor een houten kist, maar er zijn alternatieven.

 

Op het gebied van kisten is de keuze bijzonder ruim – van onbewerkt (rest)hout tot een gelakte dan wel uitbundig versierde buitenkant, en stoffering in alle mogelijke varianten. Een veelgebruikte houtsoort is populier en vuren. Populierenhout is volop verkrijgbaar in Nederland en relatief licht van kleur en gewicht. Eiken, beuken en de Douglasspar hebben een luxe uitstraling, maar zijn duurder. Daarom kiezen mensen vaak voor een kist van spaanplaat met fineer. Op verzoek is een kist op maat mogelijk. U mag ook zelf een kist maken, zolang u materialen gebruikt die biologisch afbreekbaar zijn. Tegenwoordig zetten nabestaanden vaak tekeningen en teksten op de kist als eerbetoon of afscheidsgroet.

 

Samen kiezen

Als alternatief voor een kist kunt u denken aan een rieten mand of baarplank in combinatie met een lijkwade. Een wade kan bijvoorbeeld gemaakt zijn van katoen. Vilt en wol komen ook voor, maar sommige crematoria stellen om (milieu)technische redenen eisen aan materialen. In overleg bepalen we wat het beste past bij de overledene en bij uw wensen.  

 

Wat mag er mee?

Veel nabestaanden willen een overledene voorwerpen meegeven. Dat mag, maar er gelden restricties en die zijn strikter bij een crematie dan bij een begrafenis. Bij een crematie is bijvoorbeeld geen glas toegestaan. Wat wel mag: foto’s, brieven, sieraden, knuffels, chocolade, snoepjes, een mobiele telefoon zonder batterij. Wilt u graag een voorwerp meegeven, maar twijfelt u of dat mag? Vraag het mij gerust.